Hatırlar mısın? Hani yabancı takımın başkanları olası bir türkiye ziyaretlerinde Samiyen'e gitmiyoruz ki caanım derken, ve hani Maldini'nin o özdeyişi ' 25 ...bin kişi ' olamaz lan inanmam hacı demesi..Arkadan abi şutu kim vurdu ya derken şak diye Elano Elano dediğimiz, akabinde çekirdeklerin avuçtan avuca döküldüğü... Sırtta hep çanta.. Samiyen hep gidilen, o hep uzakta biz hep müştak ve hep bi bilet kuyruğu, ah o eziyet, ah o maç önü tezahüratları, ah o zaferler, ah o Prekaziler, kah Hagi'ler kah Bülent'ler.
Hani o maç çıkışı halk otobüslerinin önünden geçmesi stadın, yolcuların bize bakmaları, bizim köfte ekmek telaşımız. Ulan be. Cok iyi günlerimiz oldu. Sen kötüyken de ordaydık, en ağır hastamız da olsan en büyük aşığındık. Evimizin ışığıydın, kapatamazdık. Bu aşkın bitmesi için orta asyadan göçmemiz gerekirdi. Göçemezdik. Hem taraftarın hem de koca galatasaray'ın evi oldun. Bir avuç bazen. Ama hep içten. Yeri gelir haddini aşan, yeri gelir taşı gediğine oturtan.
89'da 1-2'yken skor, dönüyorsa şayet 3-2'ye bil ki senin kudretindendir. Sen dediğim mabed, sen dediğim futbolcu & hoca, ve aslında sen dediğim GALATASARAY
Doğu'nun bağrından kopan en güzel şeysin be Cimbom'um, şu saatte bile aklıma düşmenin nasıl bir nedeni olabilir kalp'ten başka?..
Yenilsen de yensen de değil, yenilsek de yensek de. Siz 11 kişisiniz ama arkanız daha var. Biz burdayız, sayımız fazla olmasa da sevgisi kocaman olanların hikayesinin anlatılığı, umudun ve inancın yüz bulduğu yerde, Mecidiyeköy'de; ALi SAMi YEN'de!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder